مئخاني ۾ آذان ٻڌي نڪتاسين پاڻ نماز پڙهڻ
پر رستي تي ڪا سونهن ڏسي ملان وارو خدا ئي وسري ويو
غربت جی کائی ذات ناهی هوندی
بک جو کوئی مذهب ناهی هوندو
کاش.....!! مسجدن مان اعلان ٿئی
.جنھن وٽ انسانیت ناھی انھن لاء جنت ناھی
.جنھن وٽ انسانیت ناھی انھن لاء جنت ناھی
مونکي وسارڻ کان پهرين اهو ضرور سوچجان
سڀ تنهنجا آهن پر تُون صرف منهنجي آهين
سجدو سونهين تن جنين پرک پرين جي
باقي منجهه مسجدن ماڻهن مٿا گسايا
ﻏﺮﯾﺐ جي ڪا ﺫﺍﺕ ﻧﮧ ﮬﻮﻧﺪي ﺁهي
۽
ﺑﮏ ﺟﻮ ڪو ﻣﺬﮬﺐ ﻧﮧ ﮬﻮﻧﺪﻭ ﺁهي
محبتن کي هميشه ماريندو رهيو
.گل.
زمانو اصل کان آ، زهر جهڙو
تنهنجي چهري تي مايوسي جا ڪڪر ڏسي
منهنجي دل ۾ بارش شروع ٿي ويندي آ
اي زندگي ايڏا وڏا ڏک؟
ڪهڙو اسان وري وري اينداسين
ڪنهن سان ڪنهن سان ملبو
هاڻي در تي دردَ قطارون آهن
مرڪ تنهنجي مصري کان به مٺي آهي
پڇ تن کان جنهن به هي ڏٺي آهي
هي ڪائنات سمجهيو مومل جي ڪاڪ آهي
هت حسين، پيار، دوکو هر جاءِ آ هيڪاندو
سڪ تنهنجي ستائڻ لڳي آ,تات ننڊون ڦٽائڻ لڳي آ
تو کان هيڏي سڄڻ دوري, من ۾ محبت وڌائڻ لڳي آ
سڪي ﭘﺎﭨﻲ ﻟﭗ ﻟﺌﮧ ٿر ۾ ٿوﮬﺮ ﺟﯿﺌﻦ
ﺍﺳﺎﻥ ﭘﺮﯾﻦ ﺗﯿﺌﻦ ﭘﯿﺎﺳﺎ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﭘﯿﺎﺭﺟﺎ
دنيا کي سمجهي رستو اويڙو ڇڏي ڏنم
2 comments:
استاد بخاري جو نظم هتان لنگهو ته دل کي لتاڙي نه لنگهو اگر هجي ته ايميل ڪندا ته لک قرب mukhtiaralinm@gmail.com
نه بابلا
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔